Μια πρόταση προς παραγωγούς, οικοκαλλιέργειες, δομές αλληλέγγυας οικονομίας, κολλεκτίβες, συνεταιρισμούς, κοινωνικούς χώρους και συνελεύσεις.
Δεν μπορούμε να φανταστούμε καμιά μορφή αυτονομίας, δηλαδή χειραφέτησης από τους μηχανισμούς της εξουσίας και του κράτους, εάν αυτή η μορφή δεν περιλαμβάνει μορφές διατροφικής αυτονομίας.
Αυτόνομες κοινότητες στο Μεξικό
Μέσα από τις πλατείες και συζητήσεις του περσινού καλοκαιρού ξεχύθηκαν σε όλη τη χώρα μικρές δομές και συνελεύσεις οι οποίες μεταφέρουνε το πνεύμα της άμεσης δημοκρατίας στην καθημερινότητα. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και από το περσινό φεστιβάλ της άμεσης δημοκρατίας γεννήθηκε και η ιδέα να ασχοληθούμε με το ζήτημα της διατροφής και έτσι δημιουργήθηκε ο "Συνεταιρισμός αποκαταναλωτών Συντροφία". Η ιδέα μας αυτή δεν έγινε απλά για να βελτιώσουμε το προσωπικό μας πρόβλημα, αλλά με το σκεπτικό ότι: "Δεν μπορεί να υπάρξει καμία ρεαλιστική πρόταση άμεσης δημοκρατίας εάν πρώτα δεν έχουμε αναδείξει στη πράξη μορφές οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων οι οποίες να αντανακλούν τον κόσμο που οραματιζόμαστε". Αυτή ακριβώς η ιδέα θεωρεί την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία ως την υλική βάση της άμεσης δημοκρατίας.
Η Συντροφία λειτουργεί εδώ και ένα χρόνο στον κοινωνικό χώρο μικρόπολις με σκοπό να στηρίζει τους αγρότες και τους παραγωγούς που καλλιεργούν και παράγουν με φυσικό τρόπο και να τους φέρει σε άμεση σχέση με τις ανάγκες της πόλης. Για το περισσότερο διάστημα λειτουργήσαμε ως εθελοντικός στη συμμετοχή συνεταιρισμός και από τον Μάιο του 2012 εξελιχθήκαμε με την δημιουργία ενός πρατηρίου/κολλεκτίβας. Η Συντροφία προωθεί οικολογικά-συνεργατικά-δίκαια τοπικά τρόφιμα και προϊόντα προς τα μέλη και όσους την περιβάλουν. Έχουμε ήδη προχωρήσει σε κοινές συνελεύσεις με τους παραγωγούς μας, από το να διαμορφώνουμε από κοινού τις τιμές, να μεταδίδουμε την γνώση, να συζητάμε για τους τρόπους φυσικής καλλιέργειας, έως και κοινές δράσεις.
Στο σημείο που βρισκόμαστε έχουμε να πάρουμε αποφάσεις για την χρονιά που μας έρχεται και να φανταστούμε πως θέλουμε να είναι το μέλλον μας τόσο ως άτομα και δομές αλλά και αν είναι δυνατό ως κοινωνία. Ο μετασχηματισμός του καπιταλισμού όπως εξελίσσεται ως τον κυρίαρχο ηγεμόνα επί ζωής και ανθρώπων δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το μέλλον. Η εργασία, η υγεία, η μάθηση, η τροφή, το εμπόριο, η γεωργία, οι κοινωνικές και εθιμικές σχέσεις, ο ίδιος ο άνθρωπος σαρώνονται μπροστά στην επέλαση του κεφαλαίου. Ότι δεν παράγει κέρδος, ότι δεν εναρμονίζετε στην ορθολογικότητα των στατιστικών εξωθείτε εκτός κοινωνίας. Ο "τέταρτος κόσμος" είναι ήδη παρών, ένας κόσμος νέο-ειλώτων, δηλαδή πολιτών χωρίς καμία πολιτική ταυτότητα χωρίς κανένα δικαίωμα και προοπτική για το μέλλον. Μια γενικευμένη εξαχρείωση εντός του δυτικού κόσμου.
Ελπίδες για επιστροφή σε μία πρότερη κατάσταση "ανάπτυξης και προόδου" αποτελούν για μας όχι μόνο αυταπάτες, αλλά και μας προκαλούν αποστροφή καθώς δεν υπάρχει τίποτα από αυτό το παρελθόν του "πλαστικού στυλ" που αξίζει να επιστρέψουμε. Αναζητάμε μια ζωή όπου οι άνθρωποι να είναι οι κύριοι της παραγωγής, της εργασίας και της διατροφής τους, όπου οι κοινωνίες να είναι αυτόνομες στις αποφάσεις τους, όπου η αξιοπρέπεια να είναι αποτέλεσμα της εργασίας, της δημιουργίας, του παιχνιδιού, της αυτάρκειας και της αρετής και όχι τα προκαλύμματα κενότητας, επίπλαστου καταναλωτισμού και πλουτισμού που κυριαρχούν σήμερα.
ΑΓΟΡΑ (για μια Αυτόνομη Κοινωνική Οικονομία)
Η πρόταση μας σκοπό έχει να οραματιστούμε και να συζητήσουμε από κοινού με ποιο τρόπο θα μπορούσε να γίνει εφικτή και αυτοδύναμη στην πόλη μας μια αυτόνομη ΑΓΟΡΑ κοινωνικής οικονομίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα και αν οι δομές και συνελεύσεις στις οποίες λειτουργούμε και υπάρχουμε μας προσδίδουν ένα ικανοποιητικό βαθμό κοινωνικοποίησης ή αυταρέσκειας εντούτοις χρέος μας είναι αυτό να μην μας αρκεί. Δεν κάνουμε τίποτα αποκλειστικά μόνο για εμάς. Ότι κάνουμε το κάνουμε για όλους. Και αυτό το "όλους" εμπεριέχει με τον καλύτερο τρόπο και τον εαυτό μας. Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι το εξής:
Με ποιο τρόπο είναι δυνατό να βρεθούμε σε ομόσπονδη κοινότητα οι υπάρχουσες δομές κοινωνικής οικονομίας και άμεσης δημοκρατίας και να δημιουργήσουμε από κοινού μια ΑΓΟΡΑ η οποία θα εξασφαλίζει λύσεις και προοπτικές για υπαρκτά προβλήματα που αφορούν τις βασικές ανάγκες της κοινωνίας; Διατροφή, εργασία, πρόνοια, υγεία, παιδεία, στέγη και παραγωγή, χωρίς να εξανεμίζει την ύπαρξη της στο αίτημα της διαμαρτυρίας ή να εξαντλείτε στο κομμάτι της επιβίωσης; Μια ομοσπονδία που δε θα χειραγωγείται από πολιτικά κόμματα και θα είναι απαλλαγμένη από κάθε είδους ηγεμονία. Δηλαδή ποιος είναι ο τρόπος εκείνος για να χτίσουμε μεταξύ μας τους όρους και τον διάλογο όχι να γίνουμε μία ακόμη άρνηση της κρίσης αλλά περισσότερο για να γίνουμε μια θετική εικόνα από το μέλλον που θα αναπαράγει μια ζωή "που αξίζει να την ζει κανείς", θα προωθεί την κουλτούρα αυτονομίας, θα αυτοθεσμίζεται και θα παράγει ρητά και καθαρά το πολιτικό αίτημα για μια αυτεξούσια κοινωνία.
Μπορούμε με αφετηρία οι δομές που ενδιαφερόμαστε να ξεκινήσουμε μία κοινότητα διάλογου ανοιχτή σε όλη την πόλη, προτείνοντας ταυτόχρονα και τις πολιτικές αλλά και τις πρακτικές μας δυνατότητες. Με τον τρόπο αυτό στο πολιτικό διαμορφώνουμε αδιαπραγμάτευτα και από την αρχή το επαναστατικό μας πρόταγμα (ότι δεν αποτελούμε συμπλήρωμα αλλά ότι θέλουμε να αυτονομηθούμε και να ανατρέψουμε την κυρίαρχη καπιταλιστική οικονομία) και ταυτόχρονα προτείνουμε και πρακτικά πράγματα που έχουν και κατανοητό νόημα για τον κόσμο αλλά και είναι απαραίτητα και εφικτά για όλους/ες μας.
Απευθύνουμε ανοιχτά και δημόσια την πρόταση μας στα φεστιβάλ του Σεπτεμβρίου, της άμεσης δημοκρατίας, στο greenwave και στην οικογιορτή προσδοκώντας ότι οι συναντήσεις αυτές θα αποτελέσουν αφορμή για να ξεκινήσει σε όλους μας αυτός ο διάλογος. Θα μπορούσαμε να επιλέξουμε να αναλάβουμε την πρωτοβουλία μιας συνάντησης με περιεχόμενο την πρόταση αυτή. Επιλέγουμε όμως να μην το κάνουμε. Η πόλη μας δεν έχει ανάγκη από ακόμα μια «πρωτοβουλία» οι οποίες συνήθως περισσότερο διασπούν παρά συνθέτουν. Εκθέτουμε δημόσια τις προτάσεις μας και αυτό που θα κάνουμε είναι να περιμένουμε. Η από κοινού συνείδηση και η από κοινού συμμετοχή θα σπάσει στο τέλος και τις λογικές πρωτοπορίας και την σιωπή των ακτιβισμών μας. Αυτή η κίνηση αν είναι να γίνει θα πρέπει να ανήκει σε όλους μας.
Πρακτικές δυνατότητες μιας Αυτόνομης Κοινωνικής «ΑΓΟΡΑΣ»
- Κοινωνικά υποστηριζόμενες αλληλέγγυες καλλιέργειες που θα απορροφούν όλη την παραγωγή και θα την υποδεικνύουν στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου από την "αγορά" στους παραγωγούς. Με αυτό το "σύμφωνο αμοιβαιότητας" επιτυγχάνεται με άμεσο τρόπο η συνεργασία της υπαίθρου και της πόλης για καλή και φυσική ποιότητα, για το τρόπο της καλλιέργειας και την προμήθεια της τροφής. Ταυτόχρονα εξασφαλίζεται με αξιοπρέπεια το εισόδημα για όλη την παραγωγή του παραγωγού αποδεσμεύοντας τον έτσι από την εξάρτηση του από μεσάζοντες.
- Δομές και κάλυψη των αναγκών της ΑΓΟΡΑΣ για την αυτοδυναμία της οικονομίας της. Πράγμα που σημαίνει από κοινού συντονισμός και ανάπτυξη κολλεκτίβων, καταναλωτικών συνεταιρισμών και πρατηρίων παραγωγής/μεταποίησης /διανομής τροφής και αγαθών, μεταφοράς, σίτισης και παροχών υπηρεσιών σε όλο το εύρος της πόλης και της υπαίθρου. Μια αυτοδύναμη αυτόνομη αγορά θα πρέπει να δώσει διεξόδους και να στηρίξει έμπρακτα τους παραγωγούς στις περιφέρειας της πόλης δίνοντας και στους κατοίκους της πόλης την δυνατότητα να αποκτήσουν υγιεινή και ποιοτική τροφή και κυρίως να απαλλαγούν από την καταναλωτική εξάρτηση των σουπερ μάρκετ. Έχει σημασία οι ήδη υπάρχουσες δομές να ενδυναμωθούμε σε από κοινού συνεργασία, ανταλλαγή τεχνογνωσίας, εμπειριών και αλληλοϋποστήριξης. Έχει σημασία αυτή η διαδικασία να γίνει κοινωνικό γεγονός.
- Θέσπιση αυτόνομης λαϊκής αγοράς μία φορά το μήνα σε ξεχωριστή κάθε φορά πλατεία και σε διαφορετική γειτονιά.
- Χρήση εναλλακτικού νομίσματος εντός της ΑΓΟΡΑΣ μαζί και παράλληλα με το ευρώ.
- Προώθηση των οικοκοινοτήτων, σχέση και στήριξη ομάδων που θέλουν να αποαστυκοποιηθούν και να εργαστούν σε οικοκαλλιέργειες οι οποίες θα έχουν συνεργατική και οργανική σχέση με την αγορά.
- Συλλογική στέγη σε μαζικές συγκατοικήσεις με σκοπό την εύρεση φθηνής στέγης και αλληλέγγυας συμβίωσης.
- Δίκτυο πρόνοιας υγείας, ταμεία αλληλοβοήθειας, κοινωνικά ιατρεία και αυτόνομους παιδικούς σταθμούς.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν απλά σκέψεις για τις δυνατότητες που μπορούμε.
Το μέλλον χτίζετε ήδη σήμερα, είτε με την απουσία και εις βάρος μας είτε με την συμμετοχή και για όλους μας.
Η επιλογή ανήκει σε εμάς.
Αποκαταναλωτικός συνεταιρισμός/μικροπρατήριο Συντροφία
