Κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας, οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι, καταλήψεις, εγχειρήματα και συλλογικότητες που λειτουργούν με γνώμονα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντιιεραρχία , έχουν μπει στην ατζέντα της κρατικής καταστολής.
Το κράτος, σε μια ύστατη προσπάθεια να περισώσει τα σαθρά θεμέλια του, επιχειρεί να αποσυνθέσει και να διαλύσει όλες τις αντιθεσμικές και αδιαμεσολάβητες κοινωνικές δυνάμεις που δεν αφομοιώνονται και δεν υποτάσσονται, γιατί γνωρίζει πως αποτελούν ισχυρά σημεία αντίστασης, στο υπάρχον πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό σύστημα, που πνέει τα λοίσθια.
Η κλιμάκωση της καταστολής αποκαλύπτει το μέγεθος του φόβου τους κι ο φόβος τους αποδεικνύει την δύναμη μας.
Εκκενώνουν καταλήψεις, συλλαμβάνουν αγωνιστές, επιχειρούν να γκρεμίσουν αυτά που χτίσαμε και κατακτήσαμε. Προσπαθούν να καταστείλουν και να ξεριζώσουν κάθε τι ελευθεριακό, αυτοοργανωμένο, συλλογικό και αντιεξουσιαστικό.
Όμως η ελευθερία μας δεν στεγάζεται ούτε στα ντουβάρια ούτε στα κορμιά μας. Είναι βαθιά ριζωμένη στην ψυχή μας, γι’ αυτό και δεν ξεριζώνεται, δεν εκκενώνεται, δεν καταστέλλεται.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΦΑΜΠΡΙΚΑ ΥΦΑΝΕΤ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
