ΒΑΛΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΣΙΡ, 2008
Του Αρι Φολμαν
Ενα υψηλης αισθητικης μελαγχολικο φιλμ-εξομολογηση του ιδιου του Ισραηλινου σκηνοθετη. Ενας συνδυασμος ονειρικου κινουμενου σχεδιου με στοιχεια ντοκιμαντερ, που προβληματισε πολυ τους θεατες για την μονομερη ιστορικη αποψη που αφορα τα γεγονοτα του Σεπτεμβρη του 1982 στη Βυρητο.
Το μαυρο αυτο τριημερο (15-17 Σεπτεμβρη 1982), λιβανικες φασιστικες παραστρατιωτικες οργανωσεις, υπο την καθοδηγηση και τη βοηθεια του Ισραηλ, εσφαξαν πανω απο 3.000 Παλαιστινιους προσφυγες που διεμεναν στα δυο μαρτυρικα στρατοπεδα της Σαμπρα και της Σατιλα. Πανω απο το 80% των σφαγιασμενων ηταν παιδια, γυναικες και ηλικιωμενοι!
Ο ιδιος ο σκηνοθετης απογοητευμενος με την πορεια του εργου του αφου σκοπος του ηταν να μιλησει εκ βαθεων για το αποτροπαιο αυτο εγκλημα, τον πονο και τις τυψεις που εφερε στη ζωη του, χαρακτηριστικα, λεει σε μια δηλωση: "Νομιζα οτι οι ανθρωποι θα την αποκαλουσαν μια αριστερη αντι-σιωνιστικη ταινια, πραγμα που δεν συνεβη. Πολυ περισσοτερο, εγινε το "αγαπημενο παιδι" του Ισραηλινου κατεστημενου".
Ενδιαφερον να δουμε λοιπον, πως μια κραυγη για την φρικη του πολεμου οσο και μια ευρηματικη οδυσσεια πανω στα παιχνιδια της ανθρωπινης μνημης, μπορουν να μετατραπουν σε μια εξοργιστικη προπαγανδα στα χερια των εξουσιαστων..
