καμιά επιστροφή στην κανονικότητα
του παλιού κόσμου
Η επίθεση του κράτους και των αφεντικών δεν έχει έρμα.
Παρακάμπτουν τους πάντες και τα πάντα προκειμένου να αποτελειώσουν και την τελευταία ανάσα κι αυτής ακόμη της επιβίωσης μέσα στους δικούς τους κανόνες. Έχουν βάλει όλη την κοινωνία σε καραντίνα διασπείροντας τον τρόμο μέσα από τον εκβιασμό «φτώχια ή χρεωκοπία».
Όλα τους τα επιχειρήματα είναι προπαγάνδα πολέμου γιατί μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο:
• έχουμε πόλεμο με το κράτος και τους δανειστές του
• έχουμε πόλεμο με τους τραπεζίτες και τις τράπεζες
• έχουμε πόλεμο με το πολιτικό προσωπικό της εξουσίας
• έχουμε πόλεμο με τους κεφαλαιοκράτες.
Ότι δεν κατάφεραν να αρπάξουν με το πρώτο μνημόνιο έρχονται να το κάνουν τώρα με ακόμη πιο λυσσαλέο και εκδικητικό τρόπο.
Επιθετική μείωση μισθών, συντάξεων και ταμείου ανεργίας με άμεση επίπτωση στην περίθαλψη και την ασφάλιση. Μεταφορά κάθε είδους διαπραγμάτευσης σε ατομικό επίπεδο ανάμεσα σ’ ένα παντοδύναμο αφεντικό κι έναν παντελώς αδύναμο εργαζόμενο. Πρέπει τώρα να οργανώσουμε την αντίσταση μας γιατί το βαρέλι δεν έχει πάτο κι όποιος σήμερα ελπίζει δίνει παράταση στον αφανισμό του και στην μιζέρια της μαζικής κατάθλιψης.
Να αντισταθούμε στο σύνολο αυτού του συστήματος γιατί η κρίση δεν είναι απλά κρίση χρέους ή οικονομική κρίση όπως μας την προπαγανδίζουν. Είναι και πολιτική και πολιτειακή και πολιτιστική. Είναι διασπαρμένη σ’ όλα τα επίπεδα: στην οικογένεια, στην εργασία, στην γειτονιά, στην παιδεία, στους δημόσιους χώρους, στον συνδικαλισμό, παντού. Πάει καιρός που το καπιταλιστικό σύστημα έχει αδειάσει από νόημα, κάθε τι που στηρίζει την κοινωνική ζωή καθιστώντας όλους τους θεσμούς του εργαλεία παραγωγής χρήματος κερδοφορίας και εμπορίας.
Μέσα σ’ αυτή τη φρενίτιδα βάλθηκε μια κοινωνία ολόκληρη να χορεύει στο χορό της αυτοκαταστροφής της. Είναι νωρίς εξ άλλου για να ξεχάσουμε πως στον μύλο του τζόγου μπήκαν όλα: το οικογενειακό απόθεμα, τα ασφαλιστικά ταμεία, η αγροτική παραγωγή και το εργατικό εισόδημα. Τα ψέματα όμως τελείωσαν. Ή θα αναδιατάξουμε το σύνολο της ζωής μας ή θα την εκχωρήσουμε βορά στους κυρίαρχους. Μόνο που αυτή τη φορά δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα και δεν υπάρχει τίποτα για να κερδίσουμε απ’ τον παλιό κόσμο που καταρρέει.
Ή εμείς ή αυτοί. Και ‘’αυτοί’’ έχουν όνομα και διεύθυνση. Είναι τα κόμματα, το κοινοβούλιο, οι εκλογές, οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, οι τράπεζες, η κυβέρνηση, το ΔΝΤ και το ΕΚΤ, οι οίκοι αξιολόγησης, οι δανειστές, οι σωτήρες, οι πρωτοπορίες τα αφεντικά και το κράτος, ο εκχρηματισμός των κοινωνικών σχέσεων, η σύνδεση της παιδείας με το κέρδος, οι βιομηχανίες καταστροφής του περιβάλλοντος και των τοπικών κοινωνιών, οι εκποιητές των δημόσιων χώρων και των κοινωνικών αγαθών, οι τοπικοί άρχοντες, οι δυνάμεις καταστολής, η δικαιοσύνη των ισχυρών.
Να γίνουμε το αντιστάθμισμα επανανοηματοδοτώντας την ίδια μας τη ζωή το σύνολο των δραστηριοτήτων και των αναγκών μας μέσα από αντιδομές αμεσοδημοκρατικές. Να αυτοθεσμίσουμε ένα νέο κοινωνικό πράττειν συλλογικό, αμοιβαίο, αλληλέγγυο, και συμμετοχικό χωρίς μεσάζοντες και σωτήρες.
Στην πολυκατοικία, στην γειτονιά, στη συνοικία, στους δημόσιους χώρους, στην πόλη.
Να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.
ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑ
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
του παλιού κόσμου
Η επίθεση του κράτους και των αφεντικών δεν έχει έρμα.
Παρακάμπτουν τους πάντες και τα πάντα προκειμένου να αποτελειώσουν και την τελευταία ανάσα κι αυτής ακόμη της επιβίωσης μέσα στους δικούς τους κανόνες. Έχουν βάλει όλη την κοινωνία σε καραντίνα διασπείροντας τον τρόμο μέσα από τον εκβιασμό «φτώχια ή χρεωκοπία».
Όλα τους τα επιχειρήματα είναι προπαγάνδα πολέμου γιατί μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο:
• έχουμε πόλεμο με το κράτος και τους δανειστές του
• έχουμε πόλεμο με τους τραπεζίτες και τις τράπεζες
• έχουμε πόλεμο με το πολιτικό προσωπικό της εξουσίας
• έχουμε πόλεμο με τους κεφαλαιοκράτες.
Ότι δεν κατάφεραν να αρπάξουν με το πρώτο μνημόνιο έρχονται να το κάνουν τώρα με ακόμη πιο λυσσαλέο και εκδικητικό τρόπο.
Επιθετική μείωση μισθών, συντάξεων και ταμείου ανεργίας με άμεση επίπτωση στην περίθαλψη και την ασφάλιση. Μεταφορά κάθε είδους διαπραγμάτευσης σε ατομικό επίπεδο ανάμεσα σ’ ένα παντοδύναμο αφεντικό κι έναν παντελώς αδύναμο εργαζόμενο. Πρέπει τώρα να οργανώσουμε την αντίσταση μας γιατί το βαρέλι δεν έχει πάτο κι όποιος σήμερα ελπίζει δίνει παράταση στον αφανισμό του και στην μιζέρια της μαζικής κατάθλιψης.
Να αντισταθούμε στο σύνολο αυτού του συστήματος γιατί η κρίση δεν είναι απλά κρίση χρέους ή οικονομική κρίση όπως μας την προπαγανδίζουν. Είναι και πολιτική και πολιτειακή και πολιτιστική. Είναι διασπαρμένη σ’ όλα τα επίπεδα: στην οικογένεια, στην εργασία, στην γειτονιά, στην παιδεία, στους δημόσιους χώρους, στον συνδικαλισμό, παντού. Πάει καιρός που το καπιταλιστικό σύστημα έχει αδειάσει από νόημα, κάθε τι που στηρίζει την κοινωνική ζωή καθιστώντας όλους τους θεσμούς του εργαλεία παραγωγής χρήματος κερδοφορίας και εμπορίας.
Μέσα σ’ αυτή τη φρενίτιδα βάλθηκε μια κοινωνία ολόκληρη να χορεύει στο χορό της αυτοκαταστροφής της. Είναι νωρίς εξ άλλου για να ξεχάσουμε πως στον μύλο του τζόγου μπήκαν όλα: το οικογενειακό απόθεμα, τα ασφαλιστικά ταμεία, η αγροτική παραγωγή και το εργατικό εισόδημα. Τα ψέματα όμως τελείωσαν. Ή θα αναδιατάξουμε το σύνολο της ζωής μας ή θα την εκχωρήσουμε βορά στους κυρίαρχους. Μόνο που αυτή τη φορά δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα και δεν υπάρχει τίποτα για να κερδίσουμε απ’ τον παλιό κόσμο που καταρρέει.
Ή εμείς ή αυτοί. Και ‘’αυτοί’’ έχουν όνομα και διεύθυνση. Είναι τα κόμματα, το κοινοβούλιο, οι εκλογές, οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, οι τράπεζες, η κυβέρνηση, το ΔΝΤ και το ΕΚΤ, οι οίκοι αξιολόγησης, οι δανειστές, οι σωτήρες, οι πρωτοπορίες τα αφεντικά και το κράτος, ο εκχρηματισμός των κοινωνικών σχέσεων, η σύνδεση της παιδείας με το κέρδος, οι βιομηχανίες καταστροφής του περιβάλλοντος και των τοπικών κοινωνιών, οι εκποιητές των δημόσιων χώρων και των κοινωνικών αγαθών, οι τοπικοί άρχοντες, οι δυνάμεις καταστολής, η δικαιοσύνη των ισχυρών.
Να γίνουμε το αντιστάθμισμα επανανοηματοδοτώντας την ίδια μας τη ζωή το σύνολο των δραστηριοτήτων και των αναγκών μας μέσα από αντιδομές αμεσοδημοκρατικές. Να αυτοθεσμίσουμε ένα νέο κοινωνικό πράττειν συλλογικό, αμοιβαίο, αλληλέγγυο, και συμμετοχικό χωρίς μεσάζοντες και σωτήρες.
Στην πολυκατοικία, στην γειτονιά, στη συνοικία, στους δημόσιους χώρους, στην πόλη.
Να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.
ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑ
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
