Από την Ολυμπιάδα του 1996 στις Σκουριές του 2012 οι αγώνες ενάντια στα μεταλλεία χρυσού συνεχίζονται.
Οι κάτοικοι της Βόρειας Χαλκιδικής γνωρίζουν πολύ καλά τα αποτελέσματα που θα επιφέρουν τα έργα εξορύξεων χρυσού. Γι αυτό και δεν διαπραγματεύονται τις πρόσκαιρες θέσεις εργασίας με την υγεία τους και την περιβαλλοντική υποβάθμιση του τόπου τους. Συνεχίζουν να αντιστέκονται. Αυτή τη φορά τα φυλάκιά τους έχουν στηθεί στη θέση Σκουριές, στο όρος Κάκαβος, 3 χιλιόμετρα έξω από το χωριό Μεγάλη Παναγία.
Η Δράση για την Άγρια Ζωή στηρίζει τις προσπάθειες των κατοίκων της περιοχής και δηλώνει αλληλέγγυα των αγώνων ενάντια στην υποβάθμιση του τόπου.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις τέτοιων έργων είναι γνωστές. Ειδικά για τις Σκουριές το συμβούλιο περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καθώς και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας-Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας εξέδωσαν μελέτες όπου αντιτίθενται στην αδειοδότηση της περιοχής προς μεταλλευτικές δραστηριότητες από τη εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός».
Βάση των μελετών μια ενδεχόμενη εκμετάλλευση της περιοχής θα έχει σημαντικές και μη αντιστρεπτές επιπτώσεις:
--σε πλήθος ειδών της χλωρίδας και της πανίδας του τόπου, που θεωρούνται μοναδικά και προστατευόμενα
--στους υδατικούς πόρους και την ποιότητα του νερού που θα απορρέει στη θάλασσα
--επιβάρυνση του ατμοσφαιρικού αέρα από βαρέα μέταλλα
--κίνδυνος μόλυνσης του εδάφους από τα στερεά απόβλητα
Έτσι παρά το ότι το επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας δεν θεωρείται αειφόρο αλλά αντιθέτως μάλιστα πρόκειται να επηρεάσει δυσμενώς το φυσικό πλούτο του τόπου αλλά και τις δυνατότητες τουριστικής και αγροτικής του ανάπτυξης, με τη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης έχουν ξεκινήσει επεμβάσεις.
Τα βίαια γεγονότα της Τρίτης 20 Μαρτίου όπου κάτοικοι του χωριού ξυλοκοπήθηκαν από υπαλλήλους της εταιρείας, οι οποίοι μεταφέρθηκαν με λεωφορεία στη θέση Σκουριές όπου υπήρχε μικρή ομάδα περιφρούρησης του βουνού, με σκοπό να τους εκδιώξουν, με τις πλάτες μάλιστα και την άνευ προηγουμένου ανοχή της αστυνομίας αναζωπύρωσαν νέες κινητοποιήσεις ενάντια στη χρυσοθηρική πολιτική.
Ακολούθησε κατάληψη του Δημαρχείου του Δήμου Αριστοτέλη, όπου βρίσκεται η περιοχή και την Κυριακή 25 Μαρτίου οργανώθηκε συλλαλητήριο διαμαρτυρία στις Σκουριές το οποίο κατέληξε σε πεδίο μάχης με τις δυνάμεις των ΜΑΤ να ποτίζουν το βουνό και τους διαδηλωτές -ντόπιοι και αλληλέγγυοι από όλη τη βόρεια Ελλάδα, γυναίκες, άντρες νέοι, παιδιά, γιαγιάδες, παππούδες– με δακρυγόνα.
Με αφορμή το κάλεσμα των κατοίκων της Μεγάλης Παναγίας για συμπαράσταση στον αγώνα κατά των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές της Β. Χαλκιδικής, αλληλέγγυοι από τις γύρω περιοχές και την Θεσσαλονίκη καταφτάνουν το πρωί της 25.3.2012 στην πλατεία Ιερισσού για το συλλαλητήριο που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί. Η πλατεία, αντί για επίσημα πρόσωπα και εθνικιστικά σύμβολα ήταν στολισμένη με μεγάλα πανό, σύμβολα της αντίθεσης και αντίστασης των κατοίκων απέναντι στα μεταλλεία. Μετά την φράση μιας ομιλήτριας «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, όλοι μαζί για τη Μεγάλη Παναγία» όλοι μαζί, κάτοικοι κάθε ηλικίας και αλληλέγγυοι κατευθυνθήκαμε προς το ομώνυμο χωριό και διαδηλώσαμε.
Στα μικρά γραφικά στενά, κυμάτιζαν οι μαύρες σημαίες και αντηχούσαν συνθήματα όπως «ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία». Λίγο αργότερα κατευθυνθήκαμε προς το βουνό συνεχίζοντας να διαδηλώνουμε. Όμως η πορεία ανακόπηκε από την αστυνομία και μεταλλωρύχους που ήδη φυλούσαν την περιοχή. Μάταια προσπάθησαν οι κάτοικοι να συνδιαλεχτούν μαζί τους και να υπερασπιστούν τα αυτονόητα και άρχισε να διασπείρεται ανησυχία και φόβος στο πλήθος. Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν σκηνές πραγματικού πολέμου, μικρά στιγμιότυπα της συνεχούς επίθεσης, ορατής και μη, των καταπιεστών κατά της ίδιας της ζωής των υποτελών τους. Με τον πιο βίαιο τρόπο διμοιρίες των ΜΑΤ εξαπέλυσαν επιθέσεις χρησιμοποιώντας αμέτρητα δακρυγόνα θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές των αντιστεκόμενων. Η καταστολή συνεχίστηκε και μετά την διάλυση του πλήθους με σωματικούς ελέγχους, κατασχέσεις. Μάλιστα ορισμένοι αλληλέγγυοι οδηγήθηκαν στο τμήμα. Και όλα αυτά επειδή προσπαθήσαμε να αντισταθούμε στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και της ίδιας μας της ζωής.
Στις 26 Μαρτίου με απόφαση του Δασαρχείου Αρναίας διατάχτηκε άμεση διακοπή των εργασιών της εταιρείας ΄Ελληνικός Χρυσός΄ στις Σκουριές και της ζητήθηκε εντός τριών ημερών να αποσύρει τα μηχανήματα και τους εργαζόμενούς της από την περιοχή προκειμένου να καταγράψει τις όποιες παράνομες εργασίες γίνανε από την εταιρεία τις προηγούμενες ημέρες προκειμένου να υποβληθούν μηνύσεις και να επιβληθούν οι κυρώσεις που προβλέπει ο νόμος.
Ο αγώνας όμως δεν σταματά εδώ.
Καταγγέλλουμε την αδιαφορία του κράτους,
στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού
ενάντια στης φύσης τη λεηλασία.
Εύη, Μαρίνα, Μάγδα
(από τη Δράση για την Άγρια Ζωή)
Οι κάτοικοι της Βόρειας Χαλκιδικής γνωρίζουν πολύ καλά τα αποτελέσματα που θα επιφέρουν τα έργα εξορύξεων χρυσού. Γι αυτό και δεν διαπραγματεύονται τις πρόσκαιρες θέσεις εργασίας με την υγεία τους και την περιβαλλοντική υποβάθμιση του τόπου τους. Συνεχίζουν να αντιστέκονται. Αυτή τη φορά τα φυλάκιά τους έχουν στηθεί στη θέση Σκουριές, στο όρος Κάκαβος, 3 χιλιόμετρα έξω από το χωριό Μεγάλη Παναγία.
Η Δράση για την Άγρια Ζωή στηρίζει τις προσπάθειες των κατοίκων της περιοχής και δηλώνει αλληλέγγυα των αγώνων ενάντια στην υποβάθμιση του τόπου.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις τέτοιων έργων είναι γνωστές. Ειδικά για τις Σκουριές το συμβούλιο περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καθώς και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας-Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας εξέδωσαν μελέτες όπου αντιτίθενται στην αδειοδότηση της περιοχής προς μεταλλευτικές δραστηριότητες από τη εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός».
Βάση των μελετών μια ενδεχόμενη εκμετάλλευση της περιοχής θα έχει σημαντικές και μη αντιστρεπτές επιπτώσεις:
--σε πλήθος ειδών της χλωρίδας και της πανίδας του τόπου, που θεωρούνται μοναδικά και προστατευόμενα
--στους υδατικούς πόρους και την ποιότητα του νερού που θα απορρέει στη θάλασσα
--επιβάρυνση του ατμοσφαιρικού αέρα από βαρέα μέταλλα
--κίνδυνος μόλυνσης του εδάφους από τα στερεά απόβλητα
Έτσι παρά το ότι το επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας δεν θεωρείται αειφόρο αλλά αντιθέτως μάλιστα πρόκειται να επηρεάσει δυσμενώς το φυσικό πλούτο του τόπου αλλά και τις δυνατότητες τουριστικής και αγροτικής του ανάπτυξης, με τη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης έχουν ξεκινήσει επεμβάσεις.
Τα βίαια γεγονότα της Τρίτης 20 Μαρτίου όπου κάτοικοι του χωριού ξυλοκοπήθηκαν από υπαλλήλους της εταιρείας, οι οποίοι μεταφέρθηκαν με λεωφορεία στη θέση Σκουριές όπου υπήρχε μικρή ομάδα περιφρούρησης του βουνού, με σκοπό να τους εκδιώξουν, με τις πλάτες μάλιστα και την άνευ προηγουμένου ανοχή της αστυνομίας αναζωπύρωσαν νέες κινητοποιήσεις ενάντια στη χρυσοθηρική πολιτική.
Ακολούθησε κατάληψη του Δημαρχείου του Δήμου Αριστοτέλη, όπου βρίσκεται η περιοχή και την Κυριακή 25 Μαρτίου οργανώθηκε συλλαλητήριο διαμαρτυρία στις Σκουριές το οποίο κατέληξε σε πεδίο μάχης με τις δυνάμεις των ΜΑΤ να ποτίζουν το βουνό και τους διαδηλωτές -ντόπιοι και αλληλέγγυοι από όλη τη βόρεια Ελλάδα, γυναίκες, άντρες νέοι, παιδιά, γιαγιάδες, παππούδες– με δακρυγόνα.
Με αφορμή το κάλεσμα των κατοίκων της Μεγάλης Παναγίας για συμπαράσταση στον αγώνα κατά των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές της Β. Χαλκιδικής, αλληλέγγυοι από τις γύρω περιοχές και την Θεσσαλονίκη καταφτάνουν το πρωί της 25.3.2012 στην πλατεία Ιερισσού για το συλλαλητήριο που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί. Η πλατεία, αντί για επίσημα πρόσωπα και εθνικιστικά σύμβολα ήταν στολισμένη με μεγάλα πανό, σύμβολα της αντίθεσης και αντίστασης των κατοίκων απέναντι στα μεταλλεία. Μετά την φράση μιας ομιλήτριας «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, όλοι μαζί για τη Μεγάλη Παναγία» όλοι μαζί, κάτοικοι κάθε ηλικίας και αλληλέγγυοι κατευθυνθήκαμε προς το ομώνυμο χωριό και διαδηλώσαμε.
Στα μικρά γραφικά στενά, κυμάτιζαν οι μαύρες σημαίες και αντηχούσαν συνθήματα όπως «ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία». Λίγο αργότερα κατευθυνθήκαμε προς το βουνό συνεχίζοντας να διαδηλώνουμε. Όμως η πορεία ανακόπηκε από την αστυνομία και μεταλλωρύχους που ήδη φυλούσαν την περιοχή. Μάταια προσπάθησαν οι κάτοικοι να συνδιαλεχτούν μαζί τους και να υπερασπιστούν τα αυτονόητα και άρχισε να διασπείρεται ανησυχία και φόβος στο πλήθος. Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν σκηνές πραγματικού πολέμου, μικρά στιγμιότυπα της συνεχούς επίθεσης, ορατής και μη, των καταπιεστών κατά της ίδιας της ζωής των υποτελών τους. Με τον πιο βίαιο τρόπο διμοιρίες των ΜΑΤ εξαπέλυσαν επιθέσεις χρησιμοποιώντας αμέτρητα δακρυγόνα θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές των αντιστεκόμενων. Η καταστολή συνεχίστηκε και μετά την διάλυση του πλήθους με σωματικούς ελέγχους, κατασχέσεις. Μάλιστα ορισμένοι αλληλέγγυοι οδηγήθηκαν στο τμήμα. Και όλα αυτά επειδή προσπαθήσαμε να αντισταθούμε στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και της ίδιας μας της ζωής.
Στις 26 Μαρτίου με απόφαση του Δασαρχείου Αρναίας διατάχτηκε άμεση διακοπή των εργασιών της εταιρείας ΄Ελληνικός Χρυσός΄ στις Σκουριές και της ζητήθηκε εντός τριών ημερών να αποσύρει τα μηχανήματα και τους εργαζόμενούς της από την περιοχή προκειμένου να καταγράψει τις όποιες παράνομες εργασίες γίνανε από την εταιρεία τις προηγούμενες ημέρες προκειμένου να υποβληθούν μηνύσεις και να επιβληθούν οι κυρώσεις που προβλέπει ο νόμος.
Ο αγώνας όμως δεν σταματά εδώ.
Καταγγέλλουμε την αδιαφορία του κράτους,
στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού
ενάντια στης φύσης τη λεηλασία.
Εύη, Μαρίνα, Μάγδα
(από τη Δράση για την Άγρια Ζωή)
