Το Σάββατο 23 Οκτωβρίου στις 8μμ θα πραγματοποιηθεί στο Μικρόπολις ανοιχτή συζήτηση σχετικά με τα πρόσφατα γεγονότα στη Γαλλία που αφορούν τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού.
Διοργάνωση: Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Ακολουθεί σχετικό κείμενο της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης
Τις τελευταίες εβδομάδες το ενδιαφέρον της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης είναι στραμμένο στον αγώνα του γαλλικού λαού ενάντια στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού που προωθεί η κυβέρνηση του Νικολά Σαρκοζί.Θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένη η έμπρακτη αλληλεγγύη μας στους αγωνιζόμενους της Γαλλίας και η επικοινώνηση του αγώνα τους στην ελληνική κοινωνία.
ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΠΛΑΝΙΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥΣ…
Έως και την Πέμπτη 21/10 η Γαλλία βρίσκεται σε κλοιό συνεχιζόμενων απεργιακών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων (6η γενική απεργία σε ενάμιση μήνα) με τη μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων, ευρύτερων στρωμάτων της γαλλικής κοινωνίας και τη δυναμική παρουσία φοιτητών - μαθητών που καταλαμβάνουν τις σχολές και τα σχολεία τους. Η απεργία έχει σηματοδοτηθεί έως τώρα από αποκλεισμούς των δρόμων (οδηγοί φορτηγών), των λιμανιών καθώς και από τη διακοπή της διακίνησης καυσίμων (και τα 12 διυλιστήρια της Γαλλίας είναι κλειστά λόγω απεργίας). Η δυναμική συμμετοχή των μαθητών-φοιτητών αλλά και των εκπαιδευτικών δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα που συμπληρώνεται από καθημερινές σφοδρές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, εκατέρωθεν τραυματισμούς και πάνω από 1500 συλλήψεις. Οι δυναμικές κινητοποιήσεις που στηρίζονται από την μεγάλη πλειοψηφία της γαλλικής κοινωνίας εναντιώνονται στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού που προβλέπει άνοδο του κατώτερου ορίου συνταξιοδότησης από 60 σε 62 χρόνια και πλήρη σύνταξη από τα 65 στα 67.
Η κυβέρνηση του Σαρκοζί εμμένει στην απόφαση της για την αλλαγή στο συνταξιοδοτικό, ερχόμενη σε μετωπική σύγκρουση με τη γαλλική κοινωνία. Παράλληλα, αντιμετωπίζει τη σοβαρή έλλειψη καυσίμων κάνοντας χρήση των στρατηγικών αποθεμάτων της, ενεργοποιώντας διυπουργική επιτροπή για την αντιμετώπιση της κρίσης σε 24ωρη βάση με την επιστράτευση ειδικών δυνάμεων καταστολής.
Οι αλλαγές που προωθούνται στη Γαλλία εντάσσονται στην πανευρωπαϊκή επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στα τελευταία εναπομείναντα δικαιώματα. Η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, που με πρόσχημα την κρίση της καπιταλιστικής παραγωγής επιβάλλεται και ρημάζει τη ζωή της ελληνικής κοινωνίας, επεκτείνεται και σε χώρες που ανήκουν στο σκληρό καπιταλιστικό πυρήνα της ευρωπαϊκής ένωσης. Είναι σημαντικό, εφόσον θεωρούμε ενιαία και από κοινού αυτήν την επίθεση, να σταθούμε αλληλέγγυοι στους αγωνιζόμενους της Γαλλίας δράττοντας το κοινό νήμα των αγώνων. Δεν αρκεί να αναγνωρίζουμε τη διεθνοποίηση της επίθεσης αν δεν κινούμαστε σε ένα σκεπτικό διεθνοποίησης των αγώνων.
Η άντληση συμπερασμάτων και πρακτικών από των αγώνα των Γάλλων είναι πολυεπίπεδη και σίγουρα πολύ βοηθητική για την πορεία των αγώνων στην Ελλάδα:
Οι κινητοποιήσεις στη Γαλλία χαρακτηρίζονται από τη μαζική συμμετοχή πολλών και διαφορετικών κλάδων σε μαχητικές και πραγματικές απεργίες διαρκείας (μην παραβλέποντας τη συνδιαλλαγή των συνδικάτων με την εκάστοτε εξουσία και το ενδεχόμενο ξεπούλημα των αγώνων την κρίσιμη στιγμή της ριζοσπαστικοποίησης).
Η οργάνωση και η ταυτόχρονη κινητοποίηση οδηγούν σε ένα συμπαγές μέτωπο αγωνιζόμενων που παραλύουν τη χώρα, σε αντίθεση με τον κατακερματισμό των ελληνικών κοινωνικών ομάδων που η μία στρέφεται ενάντια στον αγώνα της άλλης.
Ο αγώνας της γαλλικής κοινωνίας ξεφεύγει από τη συντεχνιακή λογική που συνήθως υιοθετείται στην Ελλάδα, προωθώντας αποτελεσματική και καθολική δράση μπροστά στον κοινό σκοπό.
Η μορφή των κινητοποιήσεων με αποκλεισμούς σε αεροδρόμια, εθνικούς οδικούς άξονες, σιδηροδρομικές γραμμές, καθώς και στις διόδους ανεφοδιασμού καυσίμων, αποτελεί ουσιαστικό εκβιασμό για την κυβέρνηση και απειλή για την οικονομία της χώρας. Ταυτόχρονα, οι δυναμικές κινητοποιήσεις της γαλλικής νεολαίας οδηγούν και μεταφέρουν αυτόν τον εκβιασμό στα ίδια τα αστικά κέντρα.
Είναι αναγκαίο να βγούμε από τον απομονωτισμό της εθνικής μας επικράτειας δίνοντας και παίρνοντας παραδείγματα απ’ όλες τις δοκιμαζόμενες κοινωνίες της Ευρώπης: από τη Ρουμανία και την Ελλάδα του ΔΝΤ, στην Ισπανία - Πορτογαλία της λιτότητας και στην αγωνιζόμενη Γαλλία.
LA LUTA CONTINUA
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Διοργάνωση: Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Ακολουθεί σχετικό κείμενο της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης
Τις τελευταίες εβδομάδες το ενδιαφέρον της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης είναι στραμμένο στον αγώνα του γαλλικού λαού ενάντια στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού που προωθεί η κυβέρνηση του Νικολά Σαρκοζί.Θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένη η έμπρακτη αλληλεγγύη μας στους αγωνιζόμενους της Γαλλίας και η επικοινώνηση του αγώνα τους στην ελληνική κοινωνία.
ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΠΛΑΝΙΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥΣ…
Έως και την Πέμπτη 21/10 η Γαλλία βρίσκεται σε κλοιό συνεχιζόμενων απεργιακών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων (6η γενική απεργία σε ενάμιση μήνα) με τη μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων, ευρύτερων στρωμάτων της γαλλικής κοινωνίας και τη δυναμική παρουσία φοιτητών - μαθητών που καταλαμβάνουν τις σχολές και τα σχολεία τους. Η απεργία έχει σηματοδοτηθεί έως τώρα από αποκλεισμούς των δρόμων (οδηγοί φορτηγών), των λιμανιών καθώς και από τη διακοπή της διακίνησης καυσίμων (και τα 12 διυλιστήρια της Γαλλίας είναι κλειστά λόγω απεργίας). Η δυναμική συμμετοχή των μαθητών-φοιτητών αλλά και των εκπαιδευτικών δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα που συμπληρώνεται από καθημερινές σφοδρές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, εκατέρωθεν τραυματισμούς και πάνω από 1500 συλλήψεις. Οι δυναμικές κινητοποιήσεις που στηρίζονται από την μεγάλη πλειοψηφία της γαλλικής κοινωνίας εναντιώνονται στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού που προβλέπει άνοδο του κατώτερου ορίου συνταξιοδότησης από 60 σε 62 χρόνια και πλήρη σύνταξη από τα 65 στα 67.
Η κυβέρνηση του Σαρκοζί εμμένει στην απόφαση της για την αλλαγή στο συνταξιοδοτικό, ερχόμενη σε μετωπική σύγκρουση με τη γαλλική κοινωνία. Παράλληλα, αντιμετωπίζει τη σοβαρή έλλειψη καυσίμων κάνοντας χρήση των στρατηγικών αποθεμάτων της, ενεργοποιώντας διυπουργική επιτροπή για την αντιμετώπιση της κρίσης σε 24ωρη βάση με την επιστράτευση ειδικών δυνάμεων καταστολής.
Οι αλλαγές που προωθούνται στη Γαλλία εντάσσονται στην πανευρωπαϊκή επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στα τελευταία εναπομείναντα δικαιώματα. Η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, που με πρόσχημα την κρίση της καπιταλιστικής παραγωγής επιβάλλεται και ρημάζει τη ζωή της ελληνικής κοινωνίας, επεκτείνεται και σε χώρες που ανήκουν στο σκληρό καπιταλιστικό πυρήνα της ευρωπαϊκής ένωσης. Είναι σημαντικό, εφόσον θεωρούμε ενιαία και από κοινού αυτήν την επίθεση, να σταθούμε αλληλέγγυοι στους αγωνιζόμενους της Γαλλίας δράττοντας το κοινό νήμα των αγώνων. Δεν αρκεί να αναγνωρίζουμε τη διεθνοποίηση της επίθεσης αν δεν κινούμαστε σε ένα σκεπτικό διεθνοποίησης των αγώνων.
Η άντληση συμπερασμάτων και πρακτικών από των αγώνα των Γάλλων είναι πολυεπίπεδη και σίγουρα πολύ βοηθητική για την πορεία των αγώνων στην Ελλάδα:
Οι κινητοποιήσεις στη Γαλλία χαρακτηρίζονται από τη μαζική συμμετοχή πολλών και διαφορετικών κλάδων σε μαχητικές και πραγματικές απεργίες διαρκείας (μην παραβλέποντας τη συνδιαλλαγή των συνδικάτων με την εκάστοτε εξουσία και το ενδεχόμενο ξεπούλημα των αγώνων την κρίσιμη στιγμή της ριζοσπαστικοποίησης).
Η οργάνωση και η ταυτόχρονη κινητοποίηση οδηγούν σε ένα συμπαγές μέτωπο αγωνιζόμενων που παραλύουν τη χώρα, σε αντίθεση με τον κατακερματισμό των ελληνικών κοινωνικών ομάδων που η μία στρέφεται ενάντια στον αγώνα της άλλης.
Ο αγώνας της γαλλικής κοινωνίας ξεφεύγει από τη συντεχνιακή λογική που συνήθως υιοθετείται στην Ελλάδα, προωθώντας αποτελεσματική και καθολική δράση μπροστά στον κοινό σκοπό.
Η μορφή των κινητοποιήσεων με αποκλεισμούς σε αεροδρόμια, εθνικούς οδικούς άξονες, σιδηροδρομικές γραμμές, καθώς και στις διόδους ανεφοδιασμού καυσίμων, αποτελεί ουσιαστικό εκβιασμό για την κυβέρνηση και απειλή για την οικονομία της χώρας. Ταυτόχρονα, οι δυναμικές κινητοποιήσεις της γαλλικής νεολαίας οδηγούν και μεταφέρουν αυτόν τον εκβιασμό στα ίδια τα αστικά κέντρα.
Είναι αναγκαίο να βγούμε από τον απομονωτισμό της εθνικής μας επικράτειας δίνοντας και παίρνοντας παραδείγματα απ’ όλες τις δοκιμαζόμενες κοινωνίες της Ευρώπης: από τη Ρουμανία και την Ελλάδα του ΔΝΤ, στην Ισπανία - Πορτογαλία της λιτότητας και στην αγωνιζόμενη Γαλλία.
LA LUTA CONTINUA
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
