Το Σάββατο 20 Νοεμβρίου στις 7.00μμ στα πλαίσια των Συναντήσεων Ελευθεριακής Μάθησης διοργανώνεται στο Μικρόπολις εκδήλωση με θέμα:
Εισαγωγή στην Ιλιάδα:
"Πώς τα σημαντικότερα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα της δυτικής Κυριαρχίας έχουν καταγραφεί στην Ιλιάδα ως οι επιθυμίες του ήρωα να γίνει πιο ισχυρός από τη φύση"
Εισαγωγή στην Ιλιάδα:
"Πώς τα σημαντικότερα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα της δυτικής Κυριαρχίας έχουν καταγραφεί στην Ιλιάδα ως οι επιθυμίες του ήρωα να γίνει πιο ισχυρός από τη φύση"
Εισηγητής:
Αθανάσιος Δρατζίδης - διαδικτυακός τόπος Ανωτάτης Σχολής Κακών Τεχνών http://www.badarts.gr/
Αθανάσιος Δρατζίδης - διαδικτυακός τόπος Ανωτάτης Σχολής Κακών Τεχνών http://www.badarts.gr/
Περιγραφή:
Η Ιλιάδα, του πιο κομψού ίσως αφηγηματικού ύφους της παγκόσμιας λογοτεχνίας, καταγράφει με έξοχο τρόπο το βασικό μέλημα του ήρωα, του ποιμένα πολεμιστή, που δεν είναι άλλο από την αναζήτηση και επιδίωξη της αύξησης της στρατιωτικής και κοινωνικής ισχύος του, ώστε να εξαλείψει το ενδεχόμενο της ήττας, δηλαδή της υποταγής ή του θανάτου. Η επιδίωξη όμως αυτή αντιμετωπίζει ένα αξεπέραστο εμπόδιο: τη φύση. Ο ήρωας θαυμάζει την ακατανίκηση ισχύ των φυσικών φαινομένων και επιθυμεί διακαώς να τα ελέγξει, να γίνει πιο ισχυρός από αυτά. Αυτή την επιθυμία μπορεί να την εκπληρώσει μόνο με τη φαντασία του: οι θεοί της Ιλιάδας δεν είναι παρά αυτό που θα ήθελε να ήταν ο ήρωας: να ζει μακριά από τους υποτελείς του (για να μη φοβάται για τη ζωή του), να αναιρεί την απόσταση μέσω της ταχύτητας για να μπορεί να αρπάζει και να επιτηρεί, να ζει στα ύψη, να πετάει, να ζει σε φρούριο, να χρησιμοποιεί το φως ως όπλο, να είναι ανίκητος, αόρατος, άτρωτος, πάντα νέος, αγέραστος, αθάνατος, να μην εξαρτάρται η ισχύς του από την ύπαρξη και την εργασία των υποτελών του. Οι ανεκπλήρωτες αυτές επιθυμίες διαμόρφωσαν τις λατρείες του δυτικού Κυρίου, του δυτικού πολιτισμού: της απόστασης, της ταχύτητας, του ύψους, της πτήσης, του φρουρίου, της λάμψης, της σωματικής αθανασίας, της απόλυτης ελευθερίας.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο αιώνων, ο ήρωας-Κύριος με την επιστήμη του και την τεχνολογία του κατάφερε να πραγματοποιήσει αυτές τις επιθυμίες και να γίνει θεός, όχι όμως και Θεός. Θα γίνει Θεός μόνο εάν γίνει σωματικά αθάνατος, πράγμα που σημαίνει ότι θα πάψει να έχει ανάγκη και την εργασία των υποτελων του, χωρίς την οποία δεν μπορεί να υπάρξει. Θα μπορέσει να γίνει πιο ισχυρός από τη φύση, από τον θάνατο, από τους υποτελείς του;
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Α. Wace - Fr. Stubbings, Όμηρος A, companion to Homer. (Καρδαμίτσας)
B. Powell - I. Morris, Εγχειρίδιο Ομηρικών Σπουδών (Παπαδήμας)
Cambridge University Press, Ομήρου Ιλιάς, Κείμενο και ερμηνευτικό υπόμνημα (6 τόμοι, University Studio Press)
J.Redfield, Η τραγωδία του Έκτορα. Φύση και πολιτισμός στην Ιλιάδα (Ευρύαλος)
W. Schadewalt, Από τον κόσμο και το έργο του Ομήρου (Μ.Ι.Ε.Τ.)
J. Griffin, Ο Όμηρος για τη ζωή και τον θάνατο (εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου)
M.I. Finley, Ο κόσμος του Οδυσσέα (Ι. Σιδέρης)
R. Osbporne, Η γένεση της Ελλάδας (Οδυσσέας)
I.N. Coldstream, Γεωμετρική Ελλάδα (Καρδαμίτσας)
P. Anderson, Από την αρχαιότητα στον φεουδαρχισμό (Οδυσσέας)
... λίγα λόγια για τις "Συναντήσεις":
"Συναντήσεις αυτομόρφωσης για την επανακοινωνικοποίηση της γνώσης από τα πανεπιστήμια του διαρκούς ελέγχου και του ταξικού διαχωρισμού στη κοινωνική διαρκή ελευθεριακή μάθηση"
-Οι συναντήσεις αυτομόρφωσης αποτελούν "περιπατητικού" κύκλου συζητήσεις, αφού δεν έχουν συγκεκριμένο τόπο, χρόνο και τρόπο αλλά γίνονται όποτε ,και από όποιους, μας δοθεί η αφορμή να αναζητήσουμε μεταξύ μας ή με την παρότρυνση ενός εισηγητή πτυχές της φιλοσοφίας, της πολιτικής, της επιστημονικής και της πρακτικής γνώσης των πραγμάτων που μας περιβάλουν, μας διαμορφώνουν και διαμορφώνουμε.
-Οι συναντήσεις αυτομόρφωσης δεν αποτελούν μάθημα αλλά ούτε και αφαιρετικό στοχασμό.
Είναι η βιωματική εμπειρία και διαδικασία αναζήτησης που προάγει πάνω από όλα κριτική σκέψη και συνείδηση και αυτό το αποτέλεσμα είναι η διακαής μας επιθυμία. Γίνονται σε ένα στέκι, σε μια κατάληψη, μέσα σε ένα ελευθεριακό κοινωνικό κέντρο, στην δουλειά, στην παρέα, στον καφέ σε κάθε πόλη και χώρο και αποτελούν την συνειδησιακή μας αντίσταση στην πνευματική δουλοκτησία της εξουσίας.
